Anneler Günüm Kutlu Olsun!

Evet henüz anne olmadım.

Evet ben anne değilim.

Ama olsun, her kadın gibi ben de Potansiyel Anne’yim.

Anneler Günü’nü kutlamak için kucağımdan bir bebek olması gerektiğine inanmayan biricik sevgilimin yaptığı sürprizle kendimi Anne gibi hissettim. Kucağıma verdiği minik Arçelik robotu Çelik’e aşık oldum.

Müzik dinlemeye bayılan karısına hem çok tatlı hem de işlevsel bir hediye olarak, kafası hoparlör görevi gören minik Çelik’i alan koca candır.

Çelik eve geldi ortalık şenlendi.

Aslında hediye olayı değil beni bu kadar mutlu eden.

Düşünülmek, hoşlandığın şeylerin unutulmadığını görmek ve bir “anne” olarak görüldüğünü bilmek insanı havalara uçuran şeydir.

Bir yandan da acaba bu bana bir mesaj mıdır diye düşünmeden de kendimi alamadım. Ne dersiniz, artık anne-baba olma vakti mi geldi?

Hazır Anneler Günü temalı bir yazı yazıyorken sevgili annemin ve kayınvalidemin de Anneler Günü’nü kutluyorum.

Onlar benim de eşimin de biriciklerimiz. Allah annelerimizi başımızdan eksik etmesin. Tabii babalarımızı da. Eminim herkes için annesi bir yana dünya bir yanadır.

İnşallah bir gün benim için de böyle hisseden evlatları sahip olabilirim.

Bu yazıyı okuyan tüm değerli annelerin Anneler Günü Kutlu Olsun!

Herkese yavruları ve tüm sevdikleri ile mutlu zamanlar geçirmelerini diliyorum...