Daha dün gibiydi eşimle ilk karşılaşmamız. Şimdi bir bakıyorum ki evliliğimizin 2. yılını bitirmişiz. Birbirimize yetiyor olmamız en güzeli gibi geliyor. Birbirimizle eğlenip, birbirimizle yakın arkadaş olmak, aşık olmak, eş olmak ve bazen küs olmak...
Sanırım en önemlisi birbirinden farklı olarak tam olabilmek.
Söyleyebileceğim çok şey var biliyor musunuz ama bir problemim var, o da duygularımı ifade edecek kelimeleri henüz bulamamış olmam. Tek söyleyebileceğim mutluluğumuzun gözlerimizi kapatıp bu dünyaya veda edeceğimiz ana kadar sürmesi.
Yanımızda ailelerimiz ve bizi sevip destek olan insanlarla, el ele torunlarımızı görebilmeyi umuyorum.
İki ihtiyar aşık olabilmeyi diliyorum.
Bu yıl eşimin yaptığı jestler ile bir prenses gibi hissettim kendimi. Şımardım şımarabildiğim kadar, sevdim sevebildiğim kadar.
Gezdik, tozduk ve yine güzel anlar biriktirdik kendimize.
Yazımın sonuna da bir "Maşallah" kondurmak istiyorum...
Canım tanışmanızı, ilk hissettiğin duyguları paylaşmıştık ne güzel ki şimdi üstünden 2 yılı aşkın bir süre geçti. Dileğim senin de dediğin gibi ömür boyu sürmesi ve torunlarınızla bunu yaşamanızdır. Kalben sevgimle çok öpüyorum ikiniz de...
YanıtlaSilCanım Hatice abalacım, güzel sırdaşım benim, daha nice güzel mutluluğu paylaşabilmek dileğiyle, çok çok öpüyorum seni...
Sil