Görenler beni yılların ev kadını zannedebilirler.
Ama belirtmek isterim, ben henüz 1 yıllık evli çakma bir hamaratım.
Çakma dedim ve kendimle dalga geçtim biraz, ama işin özü şu: Ben de tüm kadınlar gibi doğal içgüdülerimle dünyaya geldim.
Bu içgüdüler içimde bir yerlerde var, hangisini öne çıkarmak istersem onun üzerine gidiyorum.
Yıllarca mükemmel bir ev kadını olan bir anneyle yaşadım.
Annem gerçekten örnek bir kadındır.
Dürüstlüğü, ailesini sahiplenişi, çocuklarını yetiştirişi, enfes yemekleri, yoktan var edişleri ve dahası. Hal böyleyken, evde hiçbir şey yapmasam bile bu anneye duyarsız kalmak mümkün olamazdı.
Ben de kalamadım tabii.
Canım annem sayesinde hiçbir şeye elini sürmemiş olan benden hamarat bir insan çıktı.
Ancak altını çizmek isterim ki, ben sürekli yemek yapan bir insan değilim. Her insan gibi evimde yemekler hazırlar ve misafirler ağırlarım.
Benim en sevdiğim şey, sevdiğim insanlara bir şeyler hazırlamak. Yapayım, gelsinler, yesinler, içsinler...
Hayat bu değil mi? Keyif aldığın insanlarla keyif aldığın şeyleri yapmak...
Tüm kadınlar gibi bende kariyerime devam eder, süslenip gezer, evimde de keyifli sofralar hazırlamayı bilirim.
Zaten işin sırrı da bu değil mi?
